Zondag 5 maart speelden we met drie ploegen thuis voor de interclub. En eindelijk heeft bibi nog eens tijd om een verslagje te schrijven.
CLL1 (4A) kreeg het op papier veel zwakkere Mechelen 3 op bezoek. Met op elk bord een ratingverschil van 300-400 elo was een droge 4-0 het logische resultaat. We blijven hiermee titelkandidaat, al zal alles afhangen van de laatste matchen, als we tegen onze rechtstreekse concurrenten Deux Fous Diogene 1 en Woluwe 1 de wei in mogen. Qua wedstrijdpunten staan we gelijk met Deux Fous, maar zij hebben anderhalf bordpunt meer. Woluwe volgt op één wedstrijdpunt. Alles blijft nog mogelijk.
CLL2 (4H) speelde gisteren een wat vreemde wedstrijd. Mechelen had er voor gekozen om hun 4de ploeg te versterken. Mechelen 4 was dus aanzienlijk zwaarder bemand - op één bord bevrouwd - dan Mechelen 3. CLL2 moest eigenlijk winnen want ze bevinden zich in de onderste regionen van hun afdeling. Geen makkelijke opdracht tegen een tegenstander met een aanzienlijk hoger ploeggemiddelde. Luc legde na een bijzonder korte - Donneriaanse - partij z’n koning om. We stonden dus al heel snel 0-1 achter. Maxim kwam daarna een puntendeling overeen met z’n tegenstander: 0,5-1,5. Alles kon echter nog want op de twee resterende borden stonden zowel Robbert als Maarten - die z’n debuut in de tweede ploeg maakte - zeer goed. Maarten speelde tegen een sterke tegenstander: Loic Dehan, die momenteel aan de leiding staat in de open reeks van het ligakampioenschap. Onze debutant speelde een beresterke partij - zeg eigenlijk maar ‘speelt een beresterk seizoen’ - maar miste op het einde jammer genoeg het juiste remisemechanisme. Z’n tegenstrever maakte cool af: 0,5-2,5 en de match was verloren… Zelfs een eerredder zat er niet in want Robbert had ondertussen zijn goeie stelling weggegeven en moest nog vol aan de bak voor remise. Na een heel lange partij - op de lokaalhouder na was iedereen al de pist in - slaagde hij er op het nippertje in om het halfje in Lier te houden. Eindstand 1-3 en een slechte zaak voor onze tweede ploeg. Degradatie is nog te vermijden, maar dan zal er dringend gescoord moeten worden…
CLL3 (5K) mocht net als de grotere broers tegen een Mechelse ploeg: Mechelen 7. Op papier waren onze jongens duidelijk de sterkere ploeg. Op papier… want het werd nog een spannende wedstrijd. Wim speelde - zoals we af en toe wel van hem gewoon zijn - aan zeer hoog tempo z’n zetten. Op zet 20 had hij amper 1 minuut + z’n increment gebruikt. Dat vertaalde zich echter niet in een goede stelling. Wim kwam tegen z’n jonge tegenstander een stuk achter en kon dat nooit meer goed maken: 0-1. Gelukkig waren daar onze voorzitter Pierre en Nick. Zij wonnen beiden hun partij en verhingen de bordjes naar 2-1. Erik kreeg een veelbelovende stelling maar overzag dan iets en moest de kwaliteit inleveren. Gelukkig had hij enkele sterke vrijpionnen op de damevleugel. Om ploegwinst veilig te stellen bood hij remise aan, wat door zijn tegenstander gretig aanvaard werd. Eindstand 2,5-1,5 en daarmee nestelt CLL3 zich op een bijzonder mooie tweede plaats, op één wedstrijdpunt van leider Leuven 3.
Nog drie spannende rondes en dan weten we wat de einduitslag van seizoen 2022-2023 zal zijn. Alles kan nog: promotie(s) en degradatie…
Patrick Verrijssen