Op zaterdag 17 december werd, na 2 coronajaren, het 9de Jeugd Kersttoernooi van KSK Deurne georganiseerd. Het was tevens het eerste toernooi van ondergetekende als jeugdleider, die zich hierbij alvast bij voorbaat verontschuldigt voor het gebrek aan schrijftalent ten opzichte van zijn voorganger.
Omwille van familiefeesten en andere verplichtingen was de delegatie van Chesslooks dit jaar beperkt tot Sam Milonton en Senne Balus (beiden stap 3) en Johan Wildiers (stap 1+/2), allen vergezeld door hun enthousiaste ouder(s).
Het formaat van het toernooi was helemaal anders dan bij de stapjestoernooien: hier was er slechts 1 reeks, en werd er enkel bij de eerste ronde voor gezorgd dat iedereen tegen een leeftijdsgenoot speelde. Nadien gold het gewone Zwitserse systeem, voor in totaal 7 voorziene ronden. Het deelnemersveld was van erg hoog niveau, met zelfs enkele kinderen die boven 1400 ELO zitten.
De eerste ronde was al meteen voor iedereen een stevige kluif. Enkel Johan wist een half punt uit de brand te slepen - hij stond gewonnen (Koning+Toren+Dame tegen Koning), maar ging nipt door zijn tijd heen. In de tweede ronde werd hij opnieuw tegen dezelfde tegenstander gepaard, een eerste indicatie dat er mogelijk iets mis zat met het paring systeem.
Bij Senne verliep de start ook moeilijk, met tegenstanders die telkens net iétsje sterker waren. Sam verging het iets beter, maar toen sloeg het noodlot toe: nadat het paring systeem dezelfde 2 spelers voor de 3de keer tegen elkaar liet spelen besloot de jury manueel wijzigingen door te voeren. Het gevolg daarvan was dat Sam plots de arena in moest tegen de 1ste in de stand (en de latere winnaar). Een onmogelijke opdracht die hem terug achteruit sloeg in de stand.
Toen het paring systeem helemaal tilt sloeg was de enige optie nog om manueel te paren. Gelukkig had de jeugdleider van Brasschaat hier wel kaas van gegeten, zodat de wedstrijden toch gewoon konden doorgaan. Alleen werd het aantal ronden door tijdsgebrek beperkt tot 6 ipv 7.
Johan's laatste wedstrijd eindigde op de meest bizarre wijze die ik ooit gezien heb: de gelegenheidsscheidsrechter had Johan's tegenstander al enkele keren berispt op het bedienen van de klok met de verkeerde hand, toen ze besloot dat het welletjes was geweest en ze hem diskwalificeerde. Toen de jongen daarop begon te huilen, besloot ze dan maar om alsnog beiden een half punt toe te kennen.
Senne speelde een sterk 2de deel van het toernooi, en ook Sam hield goed stand. Zo eindigde het toernooi met volgende eindstand: Johan 1 op 6, Senne 2.5 op 6 en Sam 3 op 6. Op het einde kreeg iedereen een medaille en leuke naturaprijs, en ondanks de paringsperikelen was het een heel leuk toernooi dat zeker voor herhaling vatbaar is. We kijken al uit naar de volgende editie!
Emmanuel Wildiers
