Op zondag 18 december vond de laatste schaakles van het eerste semester plaats. Historisch altijd een goede gelegenheid voor een toernooitje, en die traditie zetten we uiteraard graag verder.

Ondanks de examens waren er in totaal 10 enthousiaste kinderen aanwezig, waaronder 5 van stap 1 (Johan, Bruun, Torre, Arne en Amin) en 3 van stap 2 (Sam, Louis en Senne). Eveneens van de partij waren 2 nieuwe (kandidaat)leden Noah en Frederick, die de komende week bij een stap zullen worden ingedeeld.

Omdat ondergetekende er geen rekening mee had gehouden dat we op het college niet over voldoende (functionerende) schaakklokken beschikken, moesten we de aanwezige smartphones van een "chess clock"-app voorzien, iets wat gelukkig snel en zonder problemen lukte.

Er werden in totaal 6 ronden Blitz gespeeld, waarbij de tijdsverdeling afhankelijk was van het verschil in stapniveau: kinderen van gelijke stap kregen elk 5 minuten, bij partijen tussen stap 1+/2 en stap 3 werd het 7 minuten tegen 3 minuten. Een iets té royaal tijdsverschil volgens de stap 3'ers, maar het leidde wel tot enkele spectaculaire partijen, waarin de stap 3'ers hun positioneel en/of materiaal voordeel moesten zien af te maken vooraleer hun tijd op was.

Door het tijdsverschil ging het toernooi vrij gelijk op, en heeft iedereen minstens 2 partijen kunnen winnen. Uiteindelijk werd de finale betwist tussen Stap 3'er Louis (die stellig overtuigd was dat hij alle wedstrijden zou winnen als hij een minuutje meer tijd zou krijgen) en de amper 6-jarige Torre (Stap 1+/2). Het talrijk aanwezige publiek maakte zich al op voor een slepende thriller, en de vraag of Louis al dan niet door zijn klok zou gaan voor hij Torre schaakmat kon zetten. Maar toen gebeurde het onmogelijke: de sluwe Torre wist Louis al na amper 4 zetten.... herdersmat te zetten. Iets dat Louis de komende maanden en jaren nog vaak zal moeten horen, vrees ik...

De lessen van het tweede semester vangen we dus op 8 januari aan met een les over het vermijden van herdersmat. Tot die dag wens ik iedereen prettige feesten en de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Emmanuel Wildiers

Dat het een succes was. Dat is wel het minste dat we kunnen zeggen. We organiseerden dit tornooi voor de eerste keer, en hoopten stilletjes qua aantal deelnemers enigszins in de buurt van de andere Stapjestornooien te komen. Met 90 à 100 deelnemers waren we supercontent geweest. Het werden er uiteindelijk 116! Inderdaad, niet minder dan 116 enthousiaste jonge (en ook enkele minder jonge) schakers die in 4 reeksen het beste van zichzelf gaven.

De inschrijvingen verliepen vlot. Omdat dit voor ons de eerste keer was hadden we goed geluisterd naar de mensen die voor ons al Stapjestornooien organiseerden, en dus hadden we aan de ingang drie duo’s voorzien om lange wachtrijen te vermijden. Kenneth zorgde ondertussen dat alles netjes in de computer werd ingebracht.

Na een kort woordje met de praktische afspraken nam de burgemeester van Lier, Rik Verwaest, nog even het woord. Hij bleek het schaken in familieverband geleerd te hebben, van zijn grootvader. Na een verdere toelichting door hoofdarbiter Kenneth kon het tornooi dan echt beginnen.

En op één korte onderbreking na verliep dat tornooi vlekkeloos. Na de tweede ronde weigerde de printer van Kenneth halsstarrig elke verdere medewerking. Dankzij de inventiviteit van Emmanuel (en bereidwilligheid van z’n echtgenote om een andere printer te brengen) bleef de (tijds-)schade beperkt tot een kwartiertje. We kortten onze voorziene namiddagpauze een beetje in, et voilà, we zaten terug perfect op schema.

Ondertussen liep ook de catering als een trein. Voor de hongerigen en dorstigen hadden we een ruime keuze voorzien: 3 soorten verse soep, hotdogs, belegde broodjes, chips, zelfs fruit (waarvoor dank aan Huis Perfect) en niet één maar twee togen waar drank besteld kon worden. Chantal van restaurant Fra Bartolo, de partner van Nick, kwam in de namiddag nog enkele tientallen porties pasta met tonijn brengen. En dat onze gasten ook effectief hongerig en dorstig waren bleek duidelijk: tegen een uur of vier zaten we al door een aantal dingen heen en moest er in allerijl vanalles bijgehaald worden.